Radioaktivni izotopi

Radioaktivni izotopi (radionuklidi) pojedinih elemenata (14C, 15N, 133I,...) nemaju stabilne jezgre, nego se one transmutiraju i relaksiraju uz emisiju radioaktivnog zračenja: čestica (, ) ili fotona ().
U dijagnostici su u upotrebi najviše radioaktivni izotopi koji su emiteri  fotona, i to onih energija za koje je interakcija s atomima tkiva malo vjerojatna. To su metastabilni izotopi, jer je vrijeme života jezgre u pobuđenom stanju dugo (99mTc).
Radioaktivni izotopi mogu se ugraditi u organizmu.
Detektira se  zračenje koje izlazi iz pacijenta i tako određuje raspodjela radionuklida u tijelu
Rezolucija slike u metodama nuklearne medicine je slabija nego kod kod strukturnih tehnika (CT, MRI), ali se zato dobiva funkcionalna slika

Radioaktivni izotopi (radionuklidi) pojedinih elemenata (14C, 15N, 133I,...) nemaju stabilne jezgre, nego se one transmutiraju i relaksiraju uz emisiju radioaktivnog zračenja: čestica (, ) ili fotona ().